Manuscript nadert voltooiing + mijn nieuwe column

Daar ben ik weer met een update. Goed nieuws: mijn manuscript is bijna af. Nog een keer grondig doorlezen en dan kan ie richting uiitgever. Spannend.

Als opwarmertje (of teaser in goed Nederlands) hier mijn column van gisteravond voor Puur Cultuur. Veel leespret.

KAPPEN NOU

Dit jaar is het alweer dertig jaar geleden dat ‘The Joshua Tree’ – het vijfde studioalbum van U2 – uitkwam. Op 9 maart 1987 om precies te zijn. De plaat werd met meer dan twintig miljoen verkochte exemplaren een groot commercieel succes en ‘The Joshua Tree’ is het meest geprezen album van de Ierse band. De plaat staat op de 27e plaats in 500 Beste Albums Aller Tijden lijst van het Amerikaanse blad Rolling Stone, tussen ‘Who’s Next’ van The Who en Fleetwood Mac’s ‘Rumours’ in. Je kunt het slechter treffen als album.

Dat betekent ook dat ik dertig jaar geleden voor het laatst naar een U2 concert ben geweest. En het had weinig gescheeld of dat laatste concert was niet eens doorgegaan. U2 zou namelijk twee avonden aantreden in De Kuip. En dat vond ik toch echt een veel te grote locatie om van een optreden te kunnen genieten. Gelukkig voor mij zou mijn favoriete Ierse band twee dagen eerder ook spelen in Vorst Nationaal te Brussel. Vorst is een zaal van Ahoy-achtige omvang en als ik dan mag kiezen tussen een concert met 8.000 of 50.000 bezoekers, hoef ik daar niet lang over na te denken. Dus ging mijn derde en tot nu toe laatste U2 concert uiteindelijk toch door en dan ook nog in het buitenland.

Niet lang geleden las ik overigens een uiterst droevig verhaal over ‘The Joshua Tree’. Over de door Anton Corbijn gemaakte foto op de albumhoes om precies te zijn. In augustus 2011 kwamen Guus van Hove – directeur van poppodium 013 in Tilburg – en zijn vriendin namelijk om het leven door uitdroging, toen ze in het Joshua Tree National Park op zoek waren naar de boom die op de hoes van ‘The Joshua Tree’ staat. Het meest trieste was nog dat de betreffende boom zich op een geheel andere locatie bevond, een aantal uren noordelijker bij Death Valley. En bovendien was de boom daar inmiddels ook weg.

En over bomen die weg zijn, gesproken. In de Haarlemmermeer schijnen wij ook nogal wat bomen te missen. In de gemeente worden duizenden bomen gekapt, maar veel hiervan komen nooit terug. Dat lijkt logisch als ze eenmaal gekapt zijn, maar ik bedoel natuurlijk dat ze vervolgens niet worden vervangen. In de zogenaamde bomenbank zijn maar 89 bomen te vinden, wat mij toch vrij weinig lijkt voor de tweede gemeente van Noord-Holland. Qua grondgebied dan. Alleen al voor de aanleg van het aquaduct in de A4 zijn 4500 bomen verdwenen en voor wegwerkzaamheden zijn nog eens zeker 2500 bomen gekapt – volgens Groen Links – zonder dat ze zijn vervangen. Maar gelukkig gaat de politiek uitzoeken waar de bomen zijn en ze vervangen om zodoende de uitstoot van CO2 terug te brengen.

Maar voordat ik door het gebrek aan bomen het bos niet meer zie, wil ik nog even iets totaal anders met je delen. Iets heel belangrijks. Tenminste voor mij dan. Daarvoor neem ik je wederom mee terug naar dertig jaar geleden. In september 1987 ontmoette ik namelijk mijn toekomstige lieftallige echtgenote voor het eerst. Op het werk. Ongeveer een derde van de Nederlanders schijnt wel eens met een collega te hebben gehad, dus zo raar is dat niet. Overigens moet je zeker niet denken dat wij beiden toen enig idee hadden dat we dertig jaar later samen zouden zijn. Maar toch: een historische gebeurtenis.

Een nieuw bezoek aan een U2 concert deze zomer ter gelegenheid van het dertigjarig jubileum van ‘The Joshua Tree’ gaat er niet van komen. De Arena vind ik namelijk toch echt een veel te grote locatie om van een optreden te kunnen genieten. En wij gaan ons dertigjarig jubileum lekker met zijn tweeën vieren later dit jaar, want kappen is voor ons nog lang niet aan de orde.

© 2017 – Peter Ludikhuize


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Manuscript nadert voltooiing + mijn nieuwe column

Column: Hokplicht

Nog even geduld...

Mijn nieuwe boek komt eraan

FAN-TASTISCH

MISVERSTANDIG